Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

ΜΕΓΑΛΩΝΩ

Τον προηγουμενο μηνα ειχα γενεθλια, εγινα 23! Το σκεφτομαι και τρομαζω..Εφτασα ως εδω και δεν εχω κανει τιποτα. Ειμαι μονη μου, δουλευω στα fridays, βγαινω με διαφορα παρεακια, δεν κανω σεξ -τουλαχιστον το τελευταιο 4μηνο-. ΑΛΗΘΕΙΑ στους ποσους καιγομαι;;;;Η ζωη μου ειναι μετρια...Αληθεια γιατι εχουμε ερθει σε αυτον τον κοσμο ακομη δεν εχω καταλαβει;!
Σημερα το μεσημερι καθως πηγαινα σπιτι ειδα ενα ενα ζευγαρι γυρω στα 70 να κανει βολτα χερι-χερι στην Μητροπολεως. "Θα το ζησω ποτε κι εγω αυτο;" σκεφτηκα! Δεν το πιστευω πλεον, ειλικρινα. Μετα τον χωρισμο μου με τον Γιαννη, εχω γινει πολυ απαισιοδοξη. Δεν εχω παραπονο, απο πολυ μικρη θυμαμαι οτι ηθελα να ζησω εναν μεγαλο και δυνατο ερωτα! Θελω να πιστευω οτι αυτο το εζησα με οτν Γιαννη...Δεν βαριεσαι ετσι ειναι η ζωη! Μια παρωδια,ενα ταξιδι στο αγνωστο. Καποιες φορες ειναι ομορφο, καποιες ασχημο...
Ειδα τον Γιαννη προχτες. Ποσος καιρος εχει περασει απο την τελευταια φορα; Ουτε που θυμαμαι. Πιανω πολλες φορες τον εαυτο μου να τον σκεφτομαι, ομως ενα περιεργο πραγμα: δεν μπορω να θυμηθω καλα την μορφη του. Τωρα αυτο ειναι καλο; Νομιζω πως ναι! Μετα την μυνηση που μου εκανε - ναι,ειχαμε και τετοια- δεν αντεξα αλλο εσπασα...
Αλλαζω τη ζωη μου τωρα πια και φευγω οσο πιο μακρια γινεται...
Μονο ομως με το μυαλο, γενικοτερα δεν μπορω να φυγω. Απο την πολη ας πουμε!
Ειλικρινα δεν ξερω τι κανω εδω και η ζωη συνεχιζεται, αλλοτε με γρυγορους και αλλοτε με αργους ρυθμους. Και που τον ειδα δηλαδη τι καταλαβα; Εκανα πως δεν τον ειδα και προσπερασα βιαστικα. Δεν εχει νοημα πλεον. Αυτος εκανε τις επιλογες του... Κατι πρεπει να κανω κι εγω. Τι ομως;