Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

ΠΕΡΝΩ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΚΑΛΑ...

Η ζωη τελικα ειναι πολυ απροβλεπτη. Ειμαι πολυ καλα, ανακαλυψα οτι οντως η ιστορια ηταν απο την αρχη ενα κακογουστο αστειο. Δεν αξιζε τιποτα... Ποσο μαλλον δακρυ και πονο... Νιωθω λες και εφυγε ενα βαρος απο πανω μου... Ολα μου πανε δεξια απο τη μερα που εφυγε απο τη ζωη μου... Καλυτερη αποδοση στη δουλεια, νεες γνωριμιες... Βγαινω σχεδον καθε βραδυ και για δες δεν εχω να δωσω λογαριασμο σε κανεναν. Ειχα ξεχασει ποσο τελεια περνας...ακομη και μονος σου! Πηγα Πηλιο την προηγουμενη βδομαδα με φιλους και τον αλλο μηνα παω Βουδαπεστη... Ετσι για το γαμωτο! Μετα τα τελευταια γεγονοτα τον μισησα ειλικρινα. Αλλωστε αυτο ηθελε. Το καταφερε λοιπον. Με πουλησε με ολη την εννοια της λεξης. Δεν με νοιαζει τι κανει, αν με σκεφτεται ,ή οχι. Να ειναι καλα και απο μακρια. Δεν θελω καμμια επαφη μαζι του. Εγω για μενα και δεν θελω αλλον κανεναν.. Ειχα ξεχασει πως ειναι να φλερταρεις... Ημουν το παραδουλακι του κυριου -ο θεος να τον κανει- Γιαννη... Ε Λ Ε Ο Σ Εχω κι εγω ζωη...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ετσι μπαβο!!!!!!!!!!!